Telefon   +48 504 087 918

Mail  Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

O firmie Cegielnia Siedleszczany we Wrzawach, podkarpackie

budowa ściany

Cegielnia Siedleszczany to firma rodzinna, która trwa już od trzech pokoleń. Obecną cegielnię wybudowano w 1985 r. w Siedleszczanach – niewielkiej miejscowości w powiecie tarnobrzeskim, w województwie podkarpackim – jednak historia firmy sięga kilkadziesiąt lat wstecz. Obecnym właścicielem firmy jest Katarzyna Kawęcka, a siedziba znajduje się we Wrzawach, w gminie Gorzyce.

 

Historia firmy – wypalanie z gliny od trzech pokoleń

Antoni Łabuda, dziadek aktualnej właścicielki firmy, był stolarzem i cieślą, ale jego marzeniem była cegielnia. Rozpoczął z kolegami budowę cegielni we Wrzawach w 1956 roku, a kolejną w 1959 roku w Gorzycach, natomiast w 1967 roku samodzielnie wybudował drugą cegielnię w Gorzycach, której był już jedynym właścicielem. Dziadek Antoni dbał o to, aby jego syn Kazimierz był obecny na każdym etapie produkcji i proces wypalania cegły poznał od podszewki. Wtedy młody Kazimierz stał się też odpowiedzialny za naprawy techniczne, mechanikę pojazdów, pracował również jako kierowca. Po ślubie do pracy w cegielni wdrożyła się również moja mama.

W latach 80-tych ojciec obecnej właścicielki postanowił wybudować własną cegielnię. Ze względu na znaczne pokłady iłów krakowieckich występujących w Siedleszczanach na terenach nadkładu po Kopalni Siarki Machów, tam właśnie rozpoczęto produkcję cegieł. Maria i Kazimierz Łabudowie uzyskali kredyt oraz niezbędne pozwolenia i tak w latach 1983-1985 wybudowano cegielnię w Siedleszczanach. Cegielnia na przestrzeni lat przechodziła liczne transformacje technologiczne związane m.in. z mechanizacją i automatyzacją procesu produkcyjnego. Wybudowane suszarnie zostały „podniesione”, aby umożliwić do nich wjazd wózkami widłowymi oraz rozpoczęto budowę nowych.

W 2000 roku zmieniła się forma własności. Wcześniej była to Cegielnia Polowa Kazimierz i Maria Łabuda, a po zmianie – spółka cywilna. Wówczas Katarzyna Kawęcka, najstarsze dziecko Kazimierza i Marii, została współwłaścicielem firmy, jednak nadal decydujący głos w sprawach spółki należał do głównego założyciela przedsiębiorstwa. W końcu nadszedł czas formalnego przekazania cegielni najstarszej córce, której praca w firmie do tej pory polegała głównie na prowadzeniu dokumentacji oraz załatwianiu spraw urzędowych, aby w pełni zaangażowała się w kontynuowanie rodzinnej tradycji.

Oto kilka osobistych słów od właścicielki firmy, Katarzyna Kawęckiej: Jestem dumna z osiągnięć rodziców w dziedzinie produkcji cegły oraz ich pasji, którą przekazali również mi. Jestem najstarszym dzieckiem rodziców i od zawsze lubiłam przebywać na terenie cegielni. Tata wszczepił we mnie pasję do wytwarzania cegły, z której powstają domy, gdzie rodziny cieszą się ciepłem i długowiecznością budynku.

 

Produkcja i asortyment

Profil produkcji pozostaje niezmienny od pokoleń. Od początku produkujemy cegłę pełną i dziurawkę w wymiarach 250 mm x 120 mm x 65 mm. Na przestrzeni lat wprowadzaliśmy jednak zmiany technologiczne, m.in. zastąpiliśmy przewożenie asortymentu specjalnymi taczkami i ręczne układanie surowej cegły oraz suszenie poprzez wielokrotną, również ręczną, przekładkę transportowaniem towaru wózkami widłowymi i suszeniem cegły na paletach. W 2008 r. zmodernizowaliśmy ciąg technologiczny, aby uzyskać lepszej jakości produkt. Zainwestowaliśmy w mieszadła i zasilacz, a także zmodernizowaliśmy piec do wypału cegły typu Hoffmana. Po zmianach nasz produkt ma bardziej zwartą strukturę, jest lepiej wymieszany i cechuje się optymalnymi parametrami wytrzymałościowymi. Posiadamy certyfikat Polska Cegła KZPMB.

 

Działalność lokalna

Jako firma rodzinna jesteśmy głęboko związani z miejscem, w którym żyjemy i zawsze byliśmy otwarci na potrzeby społeczności lokalnej, gminy czy parafii. Kazimierz i Maria Łabudowie wspierali gminę Baranów Sandomierski nieodpłatnie, przekazując cegły na budowę remizy i szkoły. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wspomagali budowę każdego powstającego wówczas kościoła. We wcześniejszych latach wspieraliśmy gminę, odśnieżając drogi. Kilka lat temu przekazaliśmy materiały budowlane na odbudowę jednego z klasztorów na Ukrainie.